Bati, Part I

Sa isang village sa Quezon City ay masayang naglalakad sina June at ang kanyang anim na taong gulang na anak na si Alexandra. Hawak ni Alexandra sa kanyang kaliwang kamay ang kanyang favorite stuff toy hippopotamus na si Blue, habang ang kabilang kamay niya ay nakahawak sa kamay ng kanyang mommy June.

“Baby, good girl ka sa house ng Tita Bella mo ha. Huwag kalimutang mag-kiss,” nakangiting sabi ni June.

“Yes, Mommy. I won’t forget,” sagot ng bata.

Patuloy sila sa paglalakad sa malinis na kalsada. Mga mayayaman ang mga nakatira sa village na iyon kayat kahit saan mapatingin si June ay puro naglalakihang mga bahay ang kanyang nakikita. At napansin niya, kapag mas malaki ang bahay, mas malaki din ang gate. Ang ibang bahay nga ay hindi na makita kung ano ang hitsura dahil sa taas ng bakod.

Magkakaroon din ako ng bahay na ganyan, nasabi ni June sa sarili. Tiningnan niya si Alex at napangiti.

Tatlong taon na ang nakararaan ng iwanan sila ng tatay ni Alex. Hindi sila kasal, at bagamat lubos siyang nasaktan, hindi na rin siya naghabol. “May pride din naman ako,” ang sabi ni June noon. Ngunit ngayon ay hindi na sumasama ang kanyang loob kapag naaalala niya ang nakaraan. Ang tanging nasa isip na lamang niya ay ang hinaharap nila ng kanyang anak.

Ipagpatuloy ang pagbabasa

TL Leo

“What the hell is this?!” nang-gagalaiting tanong ni Leo kay Liza. Kasalukuyan silang nag-usap sa station ni Leo na nasa bandang dulo ng call center floor. Hawak-hawak niya ang QA report ni Liza habang galit na pinandidilatan niya ang babae na nakatungo lang at hindi makasagot.

Kilala si Leo bilang isang mahigpit na Team Leader. Palibhasa number one ang team niya sa rankings kaya kamay na bakal ang gamit niya sa pagpapalakad ng team. Mabilis siyang magalit at palamura. Kaunting pagkakamali lang at siguradong makakatikim ka sa kanya. Halos walang nagtatagal na CSR sa kanya at hindi rin naman siya nagdadalawang-isip na magsipa ng empleyado. Sa katunayan ay kilala siya sa tawag na Terminator.

Marami ng nagreklamo laban sa kanya pero sadyang malakas siya sa management. Ano nga naman ba ang laban ng isang hamak na CSR sa isang Team Leader? Sabi nga, madaling palitan ang mga CSR.

“I’m asking you a question! What the hell is this? 66% QA? My God! What were you thinking?!”

(This is an original work by MartinTristan M. Carneo. For more stories from this author, please visit kuwentonghorror.wordpress.com)

Hindi makakibo si Liza. Hindi niya alam ang sasabihin sa TL. Inaamin naman niya na nagkamali siya. Marahil dahil sa newly grad lang siya at wala pang ganoong kaalaman sa mundo ng call center.

“I – I’m sorry,” mahinang sagot ni Liza na pinipigilan ang pagtulo ng luha.

“Sorry? I don’t need your sorry! What I need from you is a 100% QA everytime!” Dinig na dinig ang boses ni Leo sa buong floor ngunit walang pumapansin sa kanya. Sanay na kasi sila sa ganitong eksena.

Mahinang hikbi lang ang sagot ni Liza.

Ipagpatuloy ang pagbabasa